nəfskar

sif. <ər. nəfs və fars. . . . kar>

1. Şəhvət düşkünü.

2. Tamahkar, nəfsini saxlaya bilməyən. Əziz bir az acıqlandı: – . . Sənin kimi nəfskar, dünyanı dördəlli tutan bir adamı briqadir saxlamaq olmaz. Ə. Vəl..